Neolamprologus multifasciatus

Αυτο το θέμα ανοίγεται για να εμπλουτίσουμε τη γνώσεις μας για το συγκεκριμένο είδος και τους τρόπους διατήρησης του.
Όποιος έχει εμπειρίες ας της διατυπώσει για να βοηθηθούν μελλοντικά χομπιστες που θα θέλουν να το κρατήσουν...

Neolamprologus multifasciatus



To Neolamprologus multifasciatus είναι ενδημικό της λίμνης Tanganyika.
Μεγεθος:5,0 cm το αρσενικό, 2,5 cm το θυληκό
Ph range:7,5 - 9, Gh range:10 - 20, Kh range:12 - 20, θερμοκρασία: 23 - 28οC
Τροφη:πρωτεινη.
Βιότοπος κοχύλια.
Φιλτρανση 4-5 φορες τον ογκο του νερου.


Αρσενικό


Θυληκό


Αρσενικός(επάνω) θυληκο(κάτω)


Ξεκίνησα με 63 λίτρα, με αρκετά κοχύλια και έπειτα από 1 μήνα περίπου είχα την πρώτη γέννα.
Είναι κιχλίδα ήρεμη που δεν μαλώνει πολύ και που προστατεύει τα μικρά της.

Λοιπον λιγο πριν αρχισω το στησιμο του ενυδρειου εχω μερικες αποριες.Αρχικα θα ηθελα να ρωτησω,αν δεν βρω στα καταστηματα αμμο θαλασσης, μπορω να παρω ποταμισια;Επειτα..... μετα το πλησιμο πρεπει να την στεγνωσω;
Και τελος (μεχρι να μου ερθουν και αλλες αποριες) ειναι καλυτερα το στρωσιμο να γινει με μπολι ή με ετοιμα βακτηρια που πουλανε τα πετ σοπ;

Μπορεις να βάλεις ποταμίσια.
Δεν νομίζω οτι χρειάζεται να την στεγνώσεις...
Αν έχεις μπόλι και νομίζεις οτι έρχεται απο σωστά στρωμένο ενυδρείο βάλτο....

Μπορεις να βαλεις και αραγωνιτη αντι για αμμο θαλασσης

Παρακάτω θα ήθελα να παραθέσω την συμπεριφορά της εν λόγω νανοκιχλίδας όταν βρίσκεται σε non-species ενυδρείο.

Συνήθως το εν λόγω είδος διατηρείται σε species ενυδρεία κυρίως λόγω του ότι δεν χρειάζεται πολλά λίτρα και είναι πανέμορφη και παέξυπνη κιχλίδα με οικογενειακό χαρακτήρα.

Η διατήρησή της στα ενυδρεία μου ξεκίνησε με ένα χαρέμι σε species ενυδρείο 80 λίτρων. Με το πέρασμα του καιρού και αφού άρχισαν οι γέννες, το χαρέμι είχε γίνει πλέον αποικία με 3 αρσενικούς (2 που υπήρχαν αρχικά και ένας νεός που μπήκε για να προσθέσει "νέο αίμα" και να μην επιτραπεί ο εκφυλισμός απο το συνεχές crossbreeding), αρκετές θυληκιές και μπόλικα μωρά.

Η συμπεριφορά τους ήταν η κλασσική που παρατηρείται σε species ενυδρεία του είδους: Κυρίως περιφέρονταν γύρω απο τα κοχύλια τους και μόνο, ήταν σχετικά στατικά και μόνο κατά την διάρκεια του ταΐσματος υπήρχε κάποια σχετική κίνηση.

Κατόπιν, αποφασίστηκε να μετακομίσει η αποικία σε 180 λίτρα σε συνδυασμό με "βραχόψαρα" (Julidochromis Dickfeldi). Με καθαρά διαχωρισμένες περιοχές με τρόπο λειτουργικό και συνάμα όσο το δυνατόν φυσικότερο.

Η αλλαγή στην συμπεριφορά των Multifasciatus ήταν εκπληκτική. Άρχισαν να δείχνουν την πραγματική τους συμπεριφορά που έλειπε απο το species ενυδρείο τους, προστατεύοντας και οριοθετώντας τον χώρο τους με τρόπο πραγματικό σημείο αναφοράς:
Οριοθέτησαν μια περιοχή κυριαρχίας τους περίπου 50 εκ. μήκος, 40 εκ. πλάτος (όλο το διαθέσιμο πλάτος) και περίπου 30 εκ. ύψος. Σε όλο το υπόλοιπο ενυδρείο τα Julichromis κολυμπούσαν ελεύθερα και απροβλημάτιστα (συμπεριλαμβανομένης καί της περιοχής πάνω την αποικία και ύψος άνω των 30 εκ).
Η προστασία της περιοχής των multies γινόταν με σχεδόν στρατιωτικό σχέδιο. Τα 3 αρσενικά διασκορπίστηκαν και άλλαξαν τις "περιοχές" τους. Τα 2 αρσενικά εγκαταστάθηκαν στα σύνορα της αποικίας με την περιοχή των Julido's και το τρίτο εγκαταστάθηκε στην άλλη άκρη (την αριστερή άκρη, κοντά στο τζάμι).
Στην παρακάτω φωτό (λαμβάνοντας υπόψιν την προοπτική) μπορείτε να δείτε την περιοχή επιρροής καθώς και την θέση των αρσενικών της αποικίας:



Τα αρσενικά πάντα κολυμπούν σε ψηλότερα στρώματα (αλλά πάντα στα όρια της αποικίας) απο τα θυληκά τα οποία περιορίζονται κοντά στα κέλυφη μαζί με τα μωρά και επιτηρούν τον χώρο. Τα νεαρά αρσενικά ακολουθούν τους μπαμπάδες τους και επιβλέπουν την περιοχή, βοηθώντας την κατάσταση σε περιπτώση "καταπάτησης" της περιοχής τους.

Η συννενόηση και ο συγχρονισμός των 3 αρσενικών και ο τρόπος που συντονίζουν την αποικία σε περίπτωση "εισβολής" απο τα Julies, είναι εκπληκτικός: Τα μωρά, απευθείας καταφεύγουν στην ασφάλεια του κέλυφούς τους με την καθοδήγηση των θυληκών. Τα κυρίαρχα αρσενικά έρχονται πρόσωπο-με-πρόσωπο με τον "εχθρό" και τα νεαρότερα αρσενικά στέκονται παραταγμένα σε απόσταση η οποία τους επιτρέπει να καλύψουν τα νώτα των πατεράδων τους σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά (π.χ. κάποια ενέδρα). Τελευταία γραμμή άμυνας είναι τα θυληκά τα οποία βρίσκονται και καλύπτουν με το σώμα τους τις εισόδους των κελυφών με τα μωρά και επεμβαίνουν μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο. Σε περίπτωση που κάποιος "εχθρός" καταφέρει να ξεφύγει απο κάποια γραμμή άμυνας, τότε αναλαμβάνει η αμέσως επόμενη, χωρίς να συγχέονται και να μπερδεύονται μεταξύ τους....πάντα με απόλυτη αρμονία στις κινήσεις.

Όταν η ηρεμία αποκατασταθεί, τοτε τα κυρίαρχα αρσενικά προτρέπουν τα νεαρότερα να ειδοποιήσουν τις μανάδες τους για την "λήξη του συναγερμού" και αυτές με την σειρά τους, μπαίνουν μέσα στα κελύφη και βγάζουν έξω τα μωρά.

Τα παραπάνω γίνονται με μαθηματική ακρίβεια κάθε φορά που παρατηρηθεί παραβίαση περιοχής και σημάνει συναγερμός.

Να τονίσω ότι δεν υπάρχει καμία αψιμαχία μεταξύ των αρσενικών ή/και των θυληκών σε καμία περίπτωση.

Τελειώνοντας θα ήθελα να προτρέψω όσους διαθέτουν 150 λίτρα και πάνω και θελήσουν να στήσουν ένα Tanganyika, να προβούν σε αντίστοιχο συνδυασμό.

Έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι το συγκεκριμένο είδος νανοκιχλίδας, δείχνει την πραγματική του συμπεριφορά κυρίως σε περιπτώσεις που διατηρείται σε σωστά στημένα non-species ενυδρεία. Και, πιστέψτε με, την συγκεκριμένη συμπεριφορά θέλετε να την έχετε στο ενυδρείο σας.

Τολμήστε το...
...και δεν θα χάσετε